VERSLAG VAN DE PUM MISSIE NAAR PARIAMAN

 (WEST- SUMATRA)  JAAP ALBREGTSE in Juni 2015

 

 

Nadat ik mij september 2014  had aangemeld bij PUM  Netherlands  Senior Experts werd ik in februari 2015 gevraagd om voor PUM naar Pariaman in West-Sumatra(Indonesië) te gaan om te helpen problemen op te lossen bij de kleinschalige visserij. Pum is een vrijwilligersorganisatie gevestigd in Den Haag die al meer dan 30  jaar bestaat en die bedrijven uit ontwikkelingslanden  adviseert die geen dure adviseurs kunnen betalen. Ik ging akkoord en nadat de vragende partij, in dit geval de visserijvereniging van Pariaman   en hun voorzitter dhr.Usman Labay  ook akkoord ging  met mijn persoon  kon ik op 1 juni   voor 12 dagen vertrekken naar Pariaman in West-Sumatra.

 

Na een voorspoedige reis met Garuda Airlines werd op het vliegveld van Padang afgehaald door   Aulia Sulaiman lokale vertegenwoordiger van PUM. Na nog een uurtje met de auto arriveerde ik met het gezelschap   in de namiddag bij het hotel in Pariaman. De komende dagen verliepen heel anders dan ik verwacht had. De informatie die ik gekregen had was veel te summier.

 

Ik had verwacht met de vissersschepen mee te moeten om te kijken waar de problemen liggen en wat er aan gedaan kan worden en was hier ook op voorbereid. Echter ik werd overal mee naar toe genomen o.a. naar de visserijschool, zeevaartschool, middelbare school en naar diverse vergaderingen bij de gemeente zodat het maar moeilijk was vast te stellen wat het eigenlijke probleem in de visserij was  en ik dacht dat ik daar toch echt voor was benaderd. Overigens werden er ook best wel zinnige vragen gesteld zoals de vraag wat men in Nederland doet wanneer er te veel vis wordt aangevoerd en waar geen klanten voor zijn. Men wil een vissershaven omdat tot de dag van vandaag de schepen op het strand aanlanden wat natuurlijk veel extra werk geeft.

 

Ik heb geholpen met het opstellen van een rapport waarin ik mijn zienswijze gaf op de nieuw aan te leggen haven met voorzieningen voor de vissers en hoe een link te leggen naar het toerisme wat men verder wil ontwikkelen. Dit rapport moet eerst naar de provinciale regering en daarna naar de regering in Jakarta waar uiteindelijk de financiële middelen vandaan moeten komen. Men wil vooral  proberen het toerisme uit westerse landen stimuleren omdat tot nog toe nagenoeg geen westerse toeristen Pariaman aandoen. Reden dat er nu weinig toerisme is vanuit westerse landen in Pariaman komt door het feit dat alle buitenlandse toeristen reizen via het vliegveld Medan waardoor ze Pariaman links laten liggen.

 

Omdat er zeer weinig hotels zijn in Pariaman  zoekt men  een investeerder eventueel uit het buitenland die wil investeren in een ***** hotel. Met name de locoburgemeester van Pariaman is erg actief op het gebied van toerisme en heb enige keren  met hem de huidige situatie bekeken o.a. op het strand en op de eilandjes voor de kust.  Zoals overal op Sumatra is de vervuiling van stranden, eilandjes etc. met afval zoals plastic flesjes, bekertjes enz. gewoon veel te hoog en hier moet nodig wat aan gedaan worden wil men in Pariaman het visitekaartje van West-Sumatra worden.

 

De  kleinschalige vissers (het gaat om 100 kleine schepen),  landen dus hun vis aan via het strand wat op zich toeristisch gezien een geweldig onderwerp is om in een ver buitenland een beeld te creëren van Pariaman en dat vooral wat betreft authenticiteit. Er wordt gevist met lijnen (met de kol)  met een haak zoals men vroeger op IJsland gebruikte om kabeljauw te vangen en men vist daarbij soms wel tot honderd meter diepte. Vissers met staand want zag ik niet veel en het netwerk was heel anders dan bij ons (geen monofil) maar dat zal wel te maken hebben  met de aanwezigheid van de vele koraalriffen.

 

Visserij met sleepnetten is verboden en hier wordt  net als bij ons op gecontroleerd hoewel we hier natuurlijk praten over enorme zeegebieden. De vis wordt veelal verkocht op de lokale markt maar ik ontmoette ook een vishandelaar die exporteert naar Japan en naar Italië. Deze vis voor Italië gaat via Schiphol dus probeer ik deze man nu in contact te brengen met een Nederlandse importeur van consumptievis uit de tropen.  Het eigenlijke probleem van de vissers kwam ik pas de laatste dag voor vertrek achter en dit kwam m.i. omdat ik veel  te weinig gelegenheid kreeg om in contact te komen  met vissers. Ik had graag natuurlijk ook graag eens een paar keer meegegaan om te gaan vissen en ook eens  te kijken waar er verbeteringen mogelijk zijn.

 

Het komt er op neer dat men de bestaande traditionele vloot wil moderniseren met moderne navigatiemiddelen zoals GPS  en  echolood. Er zijn 15 (grotere schepen tot 16mtr) die GPS hebben en die vangen meer. De overige vissers hebben de financiële middelen niet om een GPS aan te schaffen en bijkomend nadeel is dat je steeds verder achterop komt.  Te samen met de aanleg van de haven is modernisering van de vissersvloot met moderne middelen momenteel hetgene waar men aan dient te werken eventueel met wat ondersteuning vanuit het buitenland. Vooral de locoburgemeester van Pariaman  is erg actief op het gebied van toerisme en wil vooral meer westerse toeristen naar zijn stad halen die er nu gewoon niet zijn. Voor wie Pariaman wil bezoeken de luchthaven is Padang(01:45 u vliegtijd vanaf Jakarta) op een uurtje rijden vanaf Pariaman. Er zijn  6 accommodaties waar je kunt overnachten en de betere hotels vindt je in de nabijgelegen plaats Bukittinggi.

 

                  Jaap Albregtse   21/01/2015  br43@zeelandnet.nl